Αληθινά ένα με εσένα

Ψάχνω να σε βρω ακολουθώντας
γραμμές που αφήνεις μέσα στο χρόνο
μετρώντας δευτερόλεπτα παρουσίας
κόντρα σε αιώνες έλλειψης

Αναζητάω το πέρασμά σου
μήπως κλέψω ένα βλέμμα σου
να το αποτυπώσω στο άπειρο
μήπως και γίνει κομμάτι της ψυχής μου

Ακυρώνω το χάσιμο των λαθών
όσων γύρισαν το βλέμμα αλλού
γεννώντας διάθεση ορκισμένων εχθρών
ζητώντας σου να μείνεις εδώ ξανά

Κρατάω μια πιθανότητα ύπαρξης
τυχαία δήθεν μα ελπίζοντας εσκεμμένη
δεμένη πίσω από πάθος, πόθο στα μάτια
προσπαθώντας να είμαι αληθινός

αληθινά ένα με εσένα

Ο θάνατος νικιέται

Ο θάνατος νικιέται μόνο με μνήμη
με κουβέντα με ποτό και γέλιο
τέτοιο που να θυμίζει χωρίς να σβήνει
ότι ο άνθρωπος άφησε πίσω του

Ο θάνατος ξεχνιέται με παρουσία
με θυμό και κλάμα και αντίδραση
ικανή να σταματήσει τον χρόνο
διατηρώντας το πρόσωπο ίδιο

Ο θάνατος περνάει μόνο με θέλω
με ελπίδα με όνειρα και πέταγμα
ψηλά μακριά με θάρρος και πάθος
δύναμη που αποκτιέται από μέλλον

Ο θάνατος χτυπιέται μόνο με κόσμο
με ανθρώπους διάθεση και χρόνο
αρκετό για να στρέψει αλλού το βλέμμα
για να μπορέσει κανείς να θυμάται

Ο θάνατος νικιέται μόνο με ζωή
με επόμενα βήματα παρέα μαζί
με όλους εκείνους που ξέρουν
και με όλους εκείνους που θέλουν

να θυμούνται

Σε φοβάμαι, σε περιμένω

Πετάω μαζί σου και χάνομαι
γραμμή πίσω από την πορεία σου
ανήμπορος να φύγω να χαθώ
ακολουθώντας τα δικά σου όνειρα

χαμένος πίσω από εσένα 
καημός ανομολόγητος κρυφός
χαμένος πίσω από τον λόγο
κρυμμένος πίσω από το βλέμμα

κι όμως τόσο αληθινό βήμα
φοβισμένο τρελό διστακτικό
ακολουθεί τα λόγια το βλέμμα
τις κρυφές ματιές όσες δεν φαίνονται

παράξενο πόσες φορές πέταξα
σήμερα μαζί σου και ξάφνου
σε έβρισκα μπροστά μου 
εκεί που δεν το περίμενα πως θα έρθεις

είσαι ταξίδι, σε φοβάμαι, σε περιμένω
δεν φεύγω

Ξέρω έχεις χαθεί κάπου πίσω από τα σύννεφα
να ξέρεις όμως πως αφού η γη γυρίζει θα μείνω εδώ
να περιμένω να σε δω να έρχεσαι πάλι

Πόσο θα ήθελα να ήσουν εδώ

Μεγάλη πίκρα νιώθω.
Κλωτσάς όλες εκείνες τις στιγμές που τις μέτρησα με δάκρυα
Στιγμές που με κράτησαν ξύπνιο νύχτες να σε κοιτάζω την ώρα που κοιμάσαι
Ελπίζοντας να γελάς μέσα στα όνειρά σου

Πολύ σκληρό το βλέμμα μου.
Το σμίλεψε η ανυπομονησία και η απογοήτευση για το μεγαλείο της ψυχής σου
Αυτό που εσύ δεν πιστεύεις αλλά που εγώ έχω κάνει όνειρο και το κοιτάζω συνεχώς
Προσμένοντας να φτάσεις εκεί που μπορείς

Μαζί σου ήμουν πάντα
Ήθελα να χτίσω φτερά στην πλάτη σου να πετάς και να χαίρεσαι την ζωή σου
Δεν θέλησα ποτέ να σε κρατήσω σε κλουβί με αλυσίδες και χαμένα όνειρα
Αφού τα δικά σου είναι και δικά μου όνειρα

Ίσως να καταλάβεις κάποτε
Ο χρόνος είναι σκληρός και όχι θυμός ανάμεσά μας σκληρός και τελεσίδικος
Όταν θα έχουν όλα τελειώσει τότε θα είσαι κι εσύ ένα ακόμη μετανιωμένο πικρό χαμόγελο
Που θα στρέφει το βλέμμα σου στο κενό

Λυπάμαι για τις άκρες που αγγίξαμε
Θα ήθελα να μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο να αρχίσουν όλα ξανά
αλλά θα έχανα όλη την χαρά όσων έχουμε ήδη περάσει κι όλα είναι κομμάτι μας
Και δεν τα αλλάζω με τίποτα ποτέ

Πόσο θα ήθελα να ήσουν εδώ