Εδώ στέκεις και κοιτάς αλλού

Πόσα μπορεί να καταλάβεις;

Κομμένοι δίαυλοι

Δύο πλευρές πάντα μπροστά

εδώ στέκεις και κοιτάς αλλού


Μήπως δεν με άκουσες ποτέ;

Μπορεί μόνο εγώ να ένιωθα

Ίσως να ήσουν μόνο φαντασία

τώρα φαίνονται πολλά


Από δω και πέρα

Πάλι ίδια όλα όπως παλιά

Χωρίς φωτιά στην ψυχή

μόνο εγώ και λύπη

Αχ αυτά τα μάτια σου

Να ξερες πόσα θέλω να σου πω

Να σου μιλήσω για στιγμές σκοτεινές

Σκέψεις θολές γεμάτες προσμονή

Επιθυμία τρελή φυγής

Χαμένων εικόνων που μόνο στην φαντασία μου πέρασαν


Να ξερες πόσα θέλω να ονειρευθώ

Να σου δείξω χρώματα τρελά

Κομμάτια από την ψυχή μου

Γεμάτη από ανείπωτες επιθυμίες

Κρυμμένες όλες στην γωνία της άλλης μου ζωής


Να ξερες πόσα θέλω να ευχηθώ

Πόσες φορές να ήσουν φανερή

Αληθινή και αποφασισμένη

Να πετάξεις ψηλά μαζί μου

Γεμάτη από εκείνο το χαμόγελο που φωτίζει τόσο τα μάτια σου


Αχ αυτά τα μάτια σου

Άντε να κρύψω το βλέμμα μου τώρα πια

Ανοιχτή γραμμή

Με το βλέμμα σου

Ανήμπορος να δώσω μάχη

Χάνω και χαίρομαι που με νικάς

Δεν θέλω να κρυφτώ

Δεν με νοιάζει

Τώρα ξέρεις

Και χαίρομαι όμως

Άντε να κρύψω το βλέμμα μου

Από το δικό σου

Τώρα πια

Παίζω με τις λέξεις

Παίζω με τις λέξεις
με τις εντυπώσεις

περιμένοντας μια σταγόνα αλήθειας
τέτοια που να με συναρπάσει

Οχι δεν κοροιδεύω
μόνο αναρωτιέμαι

πότε και αν γίνομαι αντιληπτός
από εκείνη την ψυχή που θέλω

Ναι αλήθεια είναι η ψυχή μου
απλά αληθινή

και δεν κρύβομαι ποτέ
ποτέ και από κανένα

Δεν φοβάμαι
τι να σου κάνει το συναίσθημα;

μόνο να σου διαλύσει το κενό
και να σε γεμίσει αγωνία

Ελα λοιπόν
κοίτα καλά και σκέψου

Ψάξε που είσαι
Κι όταν φανείς από μακρυά

Χαμογέλασέ μου και θα καταλάβω

Σπίθες βγάζουν τα μάτια σου

Σπίθες βγάζουν τα μάτια σου

τρέμω να τα κοιτάξω 

όμως πώς να μην ψάξω

μέσα σου την ψυχή

Μέρες πάνε που έμαθα 

να μην αντέχω μακριά σου

δίχως την αγκαλιά σου

δε νιώθω την ζωή

Σπίθες βγάζουν τα μάτια σου

γεμάτα από την ψυχή σου

αχ να χαθώ μαζί σου

μέσα σε μια στιγμή

Σπίθες βγάζουν τα μάτια σου 

πες μου αν εσύ τα αντέχεις

πόση φωτιά εκεί έχεις

να μουν η αφορμή

Νύχτες πάνε που έπεσα

δίχως να κλείνω μάτια

σκοτάδι και κομμάτια

όλα σε σένα εκεί

Με νικησες

Άσε με να χαθώ στα μάτια σου
Κρύψε πίσω από τα βλέφαρα σου
Κάνε με να ονειρευτώ πάλι

Βάλε με στο χαμόγελο σου
Δείξε μου πόσο σου λειπω
Δώσε μου το βλέμμα σου γραμμή να πετάξω

Άγγιξε με με τα ακροδαχτυλα σου
Ακούμπησε με κρυφά στην καρδιά μου
Πες μου μόνο δυο λςξεις

Άσε με να το παραδεχτώ
Μπορεις να με νικησεις

Μου λείπεις όλο και πιο πολύ
Με κάνεις να τρέμω από προσμονή

Να σε αισθανθώ δίπλα μου
Να με αγγίζεις κρυφά ίσα απλά
Σαν αύρα

Τι ανήμπορος νιώθω
Και πόσο μου αρέσει αυτό
Για σένα

Το παραδέχομαι
Μου λειπεις τόσο πολυ

Με νικησες 

Που τα βρήκες τέτοια μάτια
που κρύβεις τέτοια σπίθα
θεέ μου δεν ξέρεις την δύναμή σου

Πώς να καταλάβεις τι δίνη είσαι
πόσους παρασέρνεις μέσα σου
κοντά σου χωρίς έλεος

Π