Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

Καλό ταξίδι

Τι είναι πιο πολύ;
να κλαίω για σένα που έφυγες;
ή να χαίρομαι που λυτρώθηκες;

να προσπαθώ να σε θυμάμαι;
ή να θέλω να μην ξεχάσω;

να ελπίζω ότι εκεί είσαι καλύτερα;
ή να φοβάμαι για το που είσαι;

να αναρωτιέμαι τι ένιωσες στο τέλος;
ή να κρατάω όσα ένιωσα εγώ;

να ελπίζω για την τελευταία σου σκέψη;
ή να ελπίζω να μην σκέφτηκες τίποτα;

να πονάω από τα δάκρυά μου;
ή να θέλω να κλάψω κι άλλο;

να θυμώνω για όσα δεν ζήσαμε παρέα;
ή να θυμώνω για όσα δεν προλάβαμε;

να βάλω μπροστά μου το παρελθόν;
ή να βάλω πίσω μου το μέλλον;

να με πονάει που σε αγκάλιασα στο τέλος;
ή να με πονάει που δεν σε κράτησα στην αγκαλιά μου;

δεν έχω λόγια να εκφράσω αυτό που μου έδωσες

δεν έχω τρόπο να πω τι νιώθω

δεν ξέρω αν θέλω να δεχθώ πως έχεις φύγει

δεν ξέρω αν θέλω να ξεχάσω

καλό ταξίδι

Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

Μην με δοκιμάζεις άλλο

Τι άβολη στιγμή να μετράς την αργή φυγή
ανθρώπων
Όσων σου έδωσαν αυτά που σε στιγματίζουν
για πάντα

Τι άσχημο να νιώθεις πως κάποιος χάραξε
πορεία
Για δρόμους άλλους που όλοι φοβόμαστε
κι όμως

Να κλαις, χωρίς να έχεις ύστερη σκέψη, μόνος
να ψάχνεις 
Ενοχές και θύμησες, γιατί και λάθη
μέχρι

Να αισθανθείς λυτρωμένος από αυτόν 
που χάνεις
Οταν κι εκείνος θα σε κοιτάζει από
ψηλά

Χαμογελώντας, πικρόχολα την μια και
θυμωμένα
Πότε έτσι, πότε αλλιώς αφού δεν είσαι
δυνατός 

Τόσο που να αντέξεις τέτοιο χτύπημα
εσωτερικό
Χωρίς να ξέρεις μέχρι που είναι οι 
αντοχές σου

Μόνο να λες κοιτώντας ψηλά 
Μην με δοκιμάζεις άλλο