Προσπαθώντας να γράψω αυτό που πέρασε μπροστά μου
εκείνη την ώρα που έβλεπα το πρόσωπό σου να χάνεται
γέμισε η ψυχή μου από μνήμες θολές μπορεί μα υπαρκτές
Θυμήθηκα που στεκόμουν απέναντί σου για εκείνα τα πρώτα βήματα
αβέβαια μα μετά από λίγο χαρούμενα και ικανά
που έμενα εκεί δίπλα σου χωρίς να σου το λέω
απλά κοιτώντας σε μέσα στη νύχτα να ονειρεύεσαι και να γελάς
Μου ήρθε στο μυαλό η πρώτη φορά από τα τόσα λάθη που έκανα
σκεπτόμενος πως είτε ξέρω είτε ελπίζω να σου μάθω όσα ονειρευόμουν
που με φωνές και σφάλματα δικά μου όλα δεν σε άφησα να πετάξεις
από φόβο ... ξέρεις μήπως τυχόν πέσεις και χαθείς .. πόσο λάθος έκανα
Σκέφτηκα τις φορές που προσπαθούσα να σε προσεγγίσω
με τρόπο που δεν μου έμαθε κανείς αφού τελικά είμαι ένας αδαής
ελπίζοντας πως μια μέρα θα καταφέρουμε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο
και μπορεί να χαρούμε γελώντας μια στιγμή, μια βροχή, ένα ταξίδι
Κι όταν όλα αυτά έτρεχαν μπροστά στα μάτια μου έβλεπα το πρόσωπό σου
να αχνοφαίνεται στον ορίζοντα και πλέον κοιτούσα μόνο τα φώτα του καραβιού
και αισθανόμουν ότι είσαι εκεί κοιτώντας αντίθετα απέναντί σου και νιώθεις
δίχως άλλο παράξενη στιγμή πολύ σκληρή και άβολη
Και θυμήθηκα λόγια που σου είπα ότι θα πάω όπου θα πας
τότε που φοβόμουν ότι δεν θα υπάρχεις άλλο
και το εννοούσα γιατί δεν ήθελα να χαθείς άδικα μέσα από τα δικά μου χέρια
όσο κι αν πάλευα ένιωθα πως όλα ήταν μια ταινία μπροστά μου
Κι όμως όσους φόβους κι αν έχεις και όσες ανησυχίες και αν έχω
τώρα πρέπει να σου πω πως είναι καιρός να πετάξεις και να ζήσεις
να αισθανθείς και να κερδίσεις τις στιγμές που σου αναλογούν στην ευτυχία
και να μάθεις κι εσύ όπως όλοι μας ότι η ζωή είναι εδώ όταν την ζεις
Ισως αυτό να μην είναι ποίημα αλλά να ξέρεις πως είναι εξομολόγηση και ευχή
Να πετάξεις και να είσαι πάντα δυνατός
να πιστέψεις και να κυνηγήσεις τα όνειρά σου
να θυμάσαι πως η ζωή κυλάει γρήγορα και άχαρα
και να ξέρεις πως πάντα θα σε κοιτάζω χαμογελώντας
Καλή ζωή
