Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Θυμός


Τι είναι χειρότερο
από τον άνθρωπο που δεν έχει όρια;

από εκείνον που μέσα από την μικρότητά του
προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο με τρόπο μόνο δικό του;

από εκείνον που προσπαθεί να επιδείξει
σα να μπορούσε να αποδείξει, αξία;

από εκείνον που νομίζει πως όλα γύρω του
σε κείνον ανηκουν και σε κείνον οφείλονται;

από εκείνον που πιστεύει πως κι η ανάσα των γύρω του
πρέπει να έχει την δική του έγκριση;

από εκείνον που νομίζει ότι γνωρίζει
όσα είναι αλήθεια και όσα είναι ψέμα;

από εκείνον που νιώθει πως η γη έχει
ομφάλιο λώρο την σκέψη και την εμπειρία του;

από εκείνον που στέκει ή κινείται
και νιώθει πως στέκεται ή κινείται ο κόσμος όλος;

από εκείνον που ονειρεύεται και νομίζει
πως όλοι έχουν το ίδιο όνειρο;

από εκείνον που ζει και πιστεύει
πως όσο ζει ζούνε και οι άλλοι γύρω του;

από εκείνον που κάθε μέρα θεωρεί πως
γίνεται όλο και καλύτερος ;

τι μπορεί να είναι χειρότερο;

ίσως ένας ... θυμωμένος άνθρωπος

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Ανεξήγητη διάθεση

τόσο βαριά διάθεση είχα καιρό να νιώσω
μπορεί να φταίει η Κυριακή δεν ξέρω
κοίταζα όλο το απόγευμα τον ήλιο να πέφτει
μαζί του έπεφτα κι εγώ

δεν μπορώ να ερμηνεύσω και τόσο καλά
μόνο μπορώ να κάνω ικασίες
ίσως σωστές ίσως λάθος
αυτό όμως που μπορώ να κάνω είναι να βιώνω το συναίσθημα

όποιο κι αν είναι αυτό
καλό ή κακό καινούργιο ή γνώριμο
ότι κι αν είναι αυτό μόνο υπάρχει
και επειδή υπάρχει αυτό υπάρχω κι εγώ

τι άλλο εκτός από συναίσθημα είναι η ζωή;
μόνο αυτό και μόνο όσο υπάρχει
όταν κι αυτό φύγει τότε όλα θα φύγουν
ας είναι εδώ κι ας είναι μόνο μελαγχολία

έστω και ανεξήγητη