Κάτι που αγαπάω

Τρομάζω με το εύρος των συναισθημάτων που μου γεννάς
αισθάνομαι μικρός και ανήμπορος κάθε φορά που το βλέμμα σου πέφτει πάνω μου
με κάνει και σκιρτώ, ανατριχιάζω αλλά συνάμα χαίρομαι 
με κάνεις και αισθάνομαι ζωντανός ξανά και πάλι από την αρχή

Γίνομαι δυνατός με μια παιδική τρέλα και διάθεση να τρέξω
να σε πάρω αγκαλιά και να σε σηκώσω ψηλά για να σε δούνε όλοι
να φωνάξω αυτό που γεμίζει την καρδιά μου και σιγά σιγά μεγαλώνει 
γίνεται σημείο στον ορίζοντα που θέλω να φτάσω, να αγγίξω, να γνωρίσω

 Χαίρομαι που με κάνεις και θυμάμαι πως είναι η ζωή ξανά 
με κάνεις να ονειρεύομαι και να κοιτάζω μια πίσω μια μπροστά
αλλά και πάλι φοβάμαι την άρνηση που θα σκεπάσει όσα μου γεννάς
κι όμως για μια ακόμη φορά δεν σκοπεύω να κλείσω πουθενά αυτό που κρύβω 

Είναι κάτι που αγαπάω

Σήμερα θέλω να φύγω

σήμερα θέλω να κάψω
όλες τις μνήμες που με καίνε
όλα τα πρόσωπα που με πνίγουν
όλες τις επιθυμίες που δεν πέτυχα

να σβήσω τα λάθη
τους φόβους που με τρέχουν
τις πορείες που δεν ακολούθησα
όσα δεν μπόρεσα

να σπάσω ότι μένει
παγωμένο σαν κρύσταλλο
πάνω σε λίμνη από λάσπη
γεμάτη από το παρελθόν

σήμερα θέλω να αλλάξω
να κάνω βήμα μπροστά
χωρίς να νιώθω ενοχή
δίχως να κρέμομαι από την θλίψη

σήμερα θέλω να φύγω

Θέλω

θέλω να ζωγραφίσω τα χείλη σου
μια γραμμή κυματιστή
κόκκινη να πάλλεται

να δείχνει μακριά
προς τον ορίζοντα
για να στρέφω το βλέμμα μου στην χαρά

θέλω να ζωγραφίσω την σκιά σου
αυτή που ακολουθάει τον ήλιο
σαν βέλος

να δείχνει μακριά
προς το άπειρο
για να έχω να ελπίζω και να στοχεύω

θέλω να κοιτάξω τα μάτια σου
όσο πιο βαθιά γίνεται
στην ψυχή σου μέσα

να βλέπω το αύριο
να νιώθω ξανά
πως έχω καρδιά που ζει