Στο άπειρο των επιθυμιών

Σε κοιτάω και προσπαθώ να ενώσω τις δύο ψυχές

πασχίζω να περάσω στην άλλη όχθη της σκέψης σου

ελπίζοντας να δω τις μύχιες πτυχές της καρδιάς σου

Αποζητάω την συνάντηση των βλεμμάτων μας

μήπως καταφέρω να πιαστώ από μία όποια μικρή κίνηση

και μπορέσω να εισχωρήσω εκεί που κάθεσαι με τον εαυτό σου

Κι όσες φορές με κοιτάζεις χάνομαι και παγώνω

σαν παιδί χωρίς αναφορές σε μνήμες και παρελθόν

δίχως να μπορώ να αντέξω εκείνο το απλό χαμόγελο

Κι όταν σε ακούω να γελάς με γάργαρο δυνατό γέλιο

σαν φωνή χαρούμενη και παιχνιδιάρα προσπαθώ να το θυμάμαι

να μείνει στα αυτιά μου να το σκέφτομαι σαν μέρος της ψυχής μου

Και σαν πέσει αυτή η βαριά νύχτα έρχεσαι σαν σκέψη μου

λες και γεννιέσαι μόνη σου χωρίς πατέρα και μάνα

λες και ήσουν κρυμμένη κάπου μέσα μου και γυμνή ορθώνεσαι

Τότε με χτυπάει σαν κύμα η μορφή σου και αργά αργά με δονεί

και με κάνει να πετάω ψηλά ψάχνοντας να βρω διέξοδο στο όνειρο

μήπως και βρεθούμε κάπου μέσα στο άπειρο των επιθυμιών 

Το βλέμμα σου θέλω

Γύρνα το βλέμμα σου σε μένα
ο χρόνος γρήγορος και κλέφτης

Τρέξε κοντά μου άγγιξέ με
θα σε αφήσω να διαλέξεις

Κοίτα μακριά προς το φεγγάρι
ή μπες κρυφά μες στην ψυχή μου

Όταν γελάς είμαι μαζί σου
όταν πετάς είσαι ζωή μου

Μην μου κρυφτείς πόσο να ψάξω
μείνε και απλά κοίτα σε μένα

Εγώ δεν έκρυψα το βλέμμα
το άφησα κι έφυγε σε σένα

Και δεν μπορώ να το μαζέψω
ούτε και θέλω άλλο να κλέψω

Ούτε και ξέρω αν θ' αντέξω
.. μακριά σου

Μοιάζεις με θάλασσα

Μοιάζεις με θάλασσα

δυνατή 

και μαζί αδύναμη

σαν χάδι με αγγίζεις

δροσερή 

και μαζί καυτή

σαν φωτιά με καις

απόμακρη μα 

και τόσο κοντά

σαν μνήμη 

κρυμμένη 

μέσα στο μυαλό

άγρια 

και μαζί γλυκιά

σαν ταξίδι στο άγνωστο

θορυβώδης 

και μαζί σιωπηλή

σαν νύχτα 

γι αυτό σ' αγαπώ

Τι κρίμα

'Έχω χαθεί μέσα στο θυμό

νικημένος από άσχημες σκέψεις

προδομένος από πεποιθήσεις 

άλλοτε δυνατές

Έχω  τελειώσει μνήμες

τις πέταξα στα χώματα

στέκονται εκεί λερωμένες

και απροκάλυπτα φθαρτές

Έχω γεμίσει τον ορίζοντα

με βλέμμα απορίας

γεμάτο γιατί αναπάντητα

σε ένα μέλλον ζοφερό

Έχω κουραστεί από όνειρα

σαν καπνός σβησμένου κεριού

τελειωμένα και λυωμένα 

στο τραπέζι μιας περαστικής ζωής

Έχω τελειώσει κάθε σκέψη

έσβησα όλες τις γραμμές στον χάρτη

πέταξα κάθε φωτιά που σιγόκαιγε 

μέσα στο άπειρο των λαθών

Τι κρίμα